Druk op de heide

Op de grote stille heide

Maar niet in Ermelo. Het is druk op de Ermelosche heide, in velerlei opzicht. Overdag en soms ook ‘s nachts.
Op 28 augustus j.l. was de start van de raad met een bezoek aan de leemputten en de Ermelosche heide. Onder leiding van boswachter H.J. Zwart werd een wandeling gemaakt door de leemputten, bosgebied en heide. CU-collega Van Veen leidde de andere helft van de groep rond.

Leemputten

 “Wat zou Harderwijk zijn zonder Ermelo?” grapte de heer Zwart. In vroeger tijden werd hier leem uit de grond gehaald en gebruikt voor de bouw van de stadsmuren in Harderwijk. Het was een klein industriegebiedje. Toen de mensen nog dichter bij de natuur leefden konden ze aan de plantensoorten zien dat daar leem in de grond zat.
Gewoonlijk is dit gebied niet toegankelijk. Er groeien veel zeldzame planten en er leven bijzondere insecten. Ook de herten weten van generatie op generatie hun weg te vinden. Ook al staat er een twee meter hoog hek langs de weg. Ze vervolgen hun pad rechtdoor over het hek en dus ook over de straatweg, met diverse aanrijdingen tot gevolg.

Druk

De kwaliteit en diversiteit van de natuur gaat achteruit door klimaatverandering (stikstof).
Er komt druk op de kwetsbare natuur. Zeker als de heide mooi paars kleurt is het druk met recreanten. Zo druk dat de natuur er onder lijdt, mede door loslopende honden die dieren verjagen.
Verschillende recreanten zitten of fietsen elkaar in de weg. Speciale mountainbikeroutes zijn aangelegd om dit soort recreatie in goede banen te leiden.
‘s Nachts gebeuren er dingen die het daglicht niet kunnen verdragen. Er is sprake van drugshandel en zelfs prostitutie zo wordt ons verteld. Ook de wolf weet de Ermelosche natuur te vinden getuige de gevonden uitwerpselen.

Cultuur

Behalve natuur is er ook cultuur. Op de Ermelosche heide zijn veel grafheuvels te vinden uit de tijd van de klokbekers. Deze duizenden jaren oude aardkundige monumenten dienen blijvend te worden beschermd. Tegenwoordig voor al te enthousiaste mountainbikers.
Eigenlijk was het plan om de heide in te planten met bomen. Echter omdat defensie dit terrein wilde gebruiken is dat niet gebeurt. Vandaar dat we nu zo’n mooie open heide als gemeente in eigendom hebben.
Behalve het klokbekervolk, heeft ook defensie haar sporen nagelaten in de vorm van brede zandpaden. Dit zijn tankbanen waarop nog steeds geoefend wordt.
Heidezaad kan zo’n zestig tot tachtig jaar goed blijven. In het bos waren enkele bomen omgewaaid op de open plek kwamen tot verrassing heideplantjes op. “Door het licht kreeg het zaad kans om te ontkiemen”,  aldus boswachter Zwart

Keuze

Het is druk op de Veluwe en op de Ermelosche heide. In de nabije toekomst zullen keuzes gemaakt moeten worden. Wat vinden we nog verantwoord en wat niet.
De mens is gesteld als rentmeester over de aarde en over de schepping. Voorzichtigheid is geboden.