College beticht van 'salamitactiek' Tonselse Veld

Gemeentehuis puilt uit

ERMELO – De commissie Infrastructuur & Ruimte boog zich maandagavond, 1 februari, over het bestemmingsplan Tonselse Veld in een totaal afgeladen raadzaal. Vele stoelen werden aangesleept totdat er werkelijk niemand meer bij kon. Er was al rekening gehouden met veel publiek, maar het aantal belangstellenden overtrof alle verwachtingen. Ook het aantal insprekers was indrukwekkend. Maar liefst 15 insprekers kregen het woord, in dit geval echter niet de volledige 5 minuten. Voorzitter Folkje Spoelstra (CU) gaf hen ieder circa 3 minuten de tijd, in de hoop de inspreektijd te beperken tot zo'n 50 minuten.

En de inspraakronde was niet mals. Op de visiekaart uit 2012 waarop het bestemmingsplan was gebaseerd, werden dan ook maar liefst 50 zienswijzen ingediend. De insprekers verdedigden in de gegeven 3 minuten allen hun eigen belangen en die van hun achterban of cliënten, en die waren lang niet allemaal gelijkluidend. Het college werd onder meer beticht van salamitactiek, een methode waarbij het onderhandelingsproces in partjes wordt opgedeeld, met als doel de andere partij tot overeenstemming te komen, of om meerdere kleine concessies van de andere partij te vragen. Die methode wordt gebruikt wanneer wordt verwacht dat de andere partij niet akkoord zou gaan wanneer het plan in één keer wordt gepresenteerd.

Forse klus
Heel duidelijk is dat het college en de raad worstelt met het gecompliceerde gebied, waarin veel belangen met elkaar botsen. Duidelijk is ook dat de gemeente Ermelo zeer lange tijd een gebied heeft laten verrommelen, door nooit duidelijk grenzen te stellen en handhavend op te treden. Jarenlang wegkijken door de Ermelo, heeft het gebied gemaakt tot wat het nu is: bedrijven die zich langzaam ontwikkelden tot wat ze nu zijn, maar eigenlijk niet mochten zijn. Recreatieparken die illegale bewoning toestonden en waar de gemeente nooit tegen optrad. Agrariërs die van alles en nog wat naast hun eigenlijke bestemming deden, wat door de gemeente oogluikend werden toegestaan. Bestemmingsplannen werden niet of niet tijdig geactualiseerd. Nu dit elke tien jaar wel moet gebeuren, worden alle problemen van Ermelo in dit gebied (en daarbuiten) langzaam zichtbaar. En daar moeten nu allemaal oplossingen voor worden gevonden.Een forse klus, zo bleek wel tijdens de commissievergadering. Jarenlang wordt al gesproken met partijen in het gebied, maar lang niet iedereen zal tevreden zijn met de oplossingen in het nieuw vast te stellen bestemmingsplan.

Fietspad
De insprekers brachten de commissie hier en daar ook aan het twijfelen. Moet er nu wel echt een fietspad worden aangelegd van 1,6 miljoen voor vrachtauto's die er – volgens de bedrijven – niet zullen komen? Kan de ontsluiting van de bedrijven in dat gebied nu echt niet anders dan via de achterkant van het gebied? Kan ontsluiting echt niet aan de Harderwijkerweg of kan het misschien ook alleen via eenrichtingverkeer via de noordkant? Is de boscompensatie aan de Flevoweg nu echt wel de juiste manier en kan het niet veel beter in het gebied waar het wordt ontrokken? En worden de mensen in het Tonselse Veld niet dubbel gepakt door bos weg te halen en het ergens op agrarische grond te compenseren waar niemand de natuur ziet? En is het waar dat boscompensatie voor een deel zelfs aan de Leuvenumseweg wordt gedaan om het gebied vervolgens af te sluiten voor het publiek? En waarom kan in het ene deel van het gebied wel alles en kan in het andere deel niets en worden mensen zelfs rechten afgepakt? En waarom wordt in het ene geval voor de ene partij wel een wijzigingsbevoegdheid in het bestemmingsplan opgenomen en voor een ander partij niet? Kortom, heel veel vragen voor wethouder Jan van den Bosch. Die had dan ook veel tijd nodig om alle antwoorden te formuleren en de soms ongezouten kritiek van de insprekers te weerleggen. De commissievergadering had dan ook 3,5 uur nodig om het onderwerp in de commissie te behandelen, ondanks dat voorzitter Spoelstra de insprekers en de commissie kort hield.

Hamerstuk of man met hamer?
Even ontstond er hilariteit toen de voorzitter uiteindelijk vroeg of het een hamerstuk mocht worden of een bespreekstuk voor de raad. Het werd natuurlijk geen hamerstuk, het leek eerder of de man met de hamer was langsgekomen. De tribune stroomde leeg en veel mensen zagen er niet uit alsof ze nu alle antwoorden hadden gekregen die ze graag hadden willen hebben. Het wachten is toch echt op de raadsvergadering waarin het bestemmingsplan al dan niet zal moeten worden vastgesteld. De commissie ging tot middernacht door met het volgende onderwerp. De rest van de agenda werd doorgeschoven tot dinsdagavond. De opmerking van SGP-commissielid Leo van der Velden om de vergadering over het Tonselse Veld in tweeën te knippen, was achteraf zo gek nog niet. ,,Een dergelijk zwaarwichtig onderwerp waar decennia over is gesprokken, moet je niet afraffelen'', vond hij. Vele aanwezigen op de tribune zullen het met deze opmerking eens zijn geweest. In elk geval liet de meerderheid op de tribune met luid applaus weten het eens te zijn met inspreker Jurgens, voorzitter van Veluwerijk. Die pleitte voor een kwaliteitsimpuls in dit gebied met ruimte voor sport en beleving en voor het autoluw maken ervan. Maar applaus geven voor een inspreker mag niet in Ermelo. Het publiek werd dan ook streng toegesproken door de voorzitter dit achterwege te laten.

Bron: Ermelonext.nl